ilaylom

 Hayatımızdan çıkmışlara Kendimizi bir yapboz çerçevesi olarak düşünebiliriz.Bu çerçevede;aileniz,arkadaşlarınız,aşklarınız,sevgi ve saygı gösterdikleriniz,öfkeleriniz,kızgınlıklarınız ve kırınlıklarınız olduğunu düşünün. Çerçevenin içini tamamlayan bu unsurlar sizi bir bütün olarak gösterecektir.Yani bir yapbozu... Hiç tahmin edilebilir miydi birbirimizden uzaklaşacağımız,bir daha görüşmeyceğimiz?

Güneş'in her bir zerresi kıymetli olan ışınlarının bu sıcak yuvamızdaki ilk uğradığı yerdeyim:Odamda Pudra pembe ile krem tonlarındaki ve altın rengi detayların da onlara eşlik ettiği,pembe püsküllü halımın gri parkelerimin üşümesini engellediği,bilgilerimin dolu olduğu kitaplarımı taşımayı üstlenen beyaz kitaplığımın olduğu 16 metrekarelik odam.. 18 senelik yaşamımda yalnızlığı en çok hissettiğim bugünlerde Güneş'in yine erkenden balkonum boyunca uzanan camlarımı esgeçerek yüzüme vurmasıyla uyandım.Hiç uyanmak istememe rağmen kendimi zorladım ve doğruldum.Ayağa kalktım füme rengi aynama bakarak omuz hizamdaki kıvırcık saçlarımı sarı renkli tokamla toplayıp banyoya doğru yöneldim.Elimi,yüzümü yıkayıp aynaya tüm sıkılganlığımla baktım.Uzun koridorumuzun sonunda bulunan mutfağa yöneldim,buzdolabından mor şişelerden birini çıkarıp yeşil desenli bardağa şişedeki suyu döktüm.Soğuk su biraz da olsa iyi gelmişti.Tekrardan beni ben yapan yere döndüm.Çalışma masamda bulunan kırmızı kapa...

kendimi bildim bileli defterlerimin ilk sayfasını boş bırakırım.Bunu yapmamın sebebi neydi?Hata yapmaktan korkmam mı  yoksa hatalarımı telafi edememekten korkmak mı? Ruhumun bana oynadığı bu oyunda içimden gelen dürtüler beni bu eylemi süreklilik halinde yapmaya ikna etmiştir.Defterlerimin ilk sayfasını boş bırakırım çünkü başlangıç her zaman temiz olsun isterim. Hatalar yaptığımda yazdığım sayfaları yırtıp tekrardan başlangıca dönerim yani o ''ilk sayfaya'' bilirim ki o sayfa her zaman beni ilk gün olduğu gibi temizliğiyle bekleyecek. Bu duruma mı güvenip hatalar yapıyorum acaba?Hayır.Hata yapmaktan korkmuyorum önemli olan onları telafi edebilmek. Hayatımı da defterlerime benzetirim.Defterlerimden öğrendiğim tecrübelerimi burada kullanır kendime bir yol çizerim.Hayat bana bir yeni defter hediye eder.İlk sayfasını boş bırakırım.Bu defteri olabildiğince düzgün tutmaya çalışırım.Yazım çirkin olsa da ufak tefek yazım yanlışları yapsam da hep sonraki sayfaya yönelmeye çalış...

  kendim hakkında dış evrenin zihnime yansıma sanatı Düşüncelerimizi yok etmenin bir yolu var mıdır? Beynimiz gördüklerimiz ve duyduklarımız karşısında kendine hakim olamayıp gücüne yenik düşüp dış evreni zihnimize yansıtarak düşüncelerimizi oluşturur. Bu düşünceler; bazen içimizin içimizi yemesine,bazen mutluluktan havalara uçmamıza bazen tamamen kepenklerimizi indirip paydos vermemize sebep olur.Tabii ki tüm yükü zihnimize atmamak lazım onu bu durumda biz bırakıyoruz istemesek de bize bunları yansıtmasını diliyoruz aslında.. Şimdi de kendi zihnimi açmak isterim sizlere,kendi düşündüklerim hakkında düşüneceğim biraz da. Sarı renk bana her zaman neşe vermiştir.Sarı rengi görünce keyfim yerine gelir,tekrardan fişim takılır gibi olurum.Yeşil renk huzur ve güven verir bana en sevdiğim renktir.Turuncu renk enerji verir.Hayata bağlanırım tekrardan.Bakın renkler bile zihnimle ortak olmuş düşüncelerimi etkiliyor.Siyah renkten oldum olası hep nefret etmişimdir boğulur gibi olurum görünce.M...